مشکلات باورنکردنی اقتصادی در آرژانتین
آرژانتین در دهه 1980 که آلفونسین ریاست آن را بر عهده داشت، مشکلات اقتصادی شدیدی را تجربه می‌کرد و اوج این مشکلات مربوط به اواخر این دهه بود. در طی این سال‌ها آلفونسین وام‌های زیادی برای رفع مشکلات کشور از صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی گرفت. اما با وجود این، باز هم نتوانست قسمتی از مشکلات را رفع کند. اوضاع اقتصادی آرژانتین، طوری آسیب دیده بود که به راحتی قابل ترمیم نبود. به عنوان نمونه، تورم 5000 درصدی و بدهی خارجی65 میلیارد دلاری دو تا از بزرگ‌ترین مشکلات آرژانتین بود که به آن‌ها دچار شد. تورم به اندازه‌ای اوج گرفته بود که فقط در طول 10 ماه از اواخر این دهه، قیمت‌ها بیش از 4000 برابر افزایش یافت!
تغییر دولت و شروع خصوصی‌سازی
سرانجام پس از سال‌ها نوبت به تغییر دولت در آرژانتین رسید. کارلوس منم در سال 1989 به عنوان رئیس جمهور جدید آرژانتین انتخاب شد. دولت جدید پس از آلفونسین، اقتصادی را تحویل گرفت که اکثر شرکت‌های آن دولتی بودند. منم تصمیم گرفت برای تسویه بدهی‌های خارجی کشور، شرکت‌های دولتی را به بخش خصوصی و اکثراً به شرکت‌های خارجی واگذار کند تا با پولی که از واگذاری به دست می‌آورد، به اوضاع اقتصادی آرژانتین بهبود ببخشد و وام‌های کشور را پرداخت کند.
در این بین مشکلی اساسی به وجود آمد. با توجه به اینکه زیرساخت‌ها و نظارت‌های کافی بر روند خصوصی‌سازی در آرژانتین وجود نداشت، کارلوس منم توانست اختیارات فرا قانونی متعددی به دست بیاورد. برای مثال، او توانست در طول 6 سال حکومت خود، 100 حکم حکومتی، برای تسریع فرآیند خصوصی‌سازی صادر کند، در حالی که طی 100 سال حکومت قبل از او، فقط 23 حکم حکومتی صادر شده بود. دولت کارلوس منم با همه قدرت و در نهایت سرعت شروع به واگذاری شرکت‌های آرژانتینی کرد. اما این خصوصی‌سازی‌های عجولانه، مثل خیلی از کشورهای دیگر دنیا، به فساد کشیده شد. مثلاً در خلال بررسی‌ها 19 پروندۀ بزرگ فساد اقتصادی افشا شد که رسوایی‌های بزرگی را برای دولت به وجود آورد. همچنین در بررسی پرونده‌ها نقش مسئولین اصلی دولت مشخص بود و همین موضوع منجر به برکناری 29 وزیر و مشاور ارشد شد.
خصوصی‌سازی نادرست و افزایش فساد و خروج ارز
در بررسی پرونده‌های فساد، مهم‌ترین عواملی که به چشم می‌خورد، نبود ساختار و قوانین مناسب برای انجام خصوصی‌سازی و حجم بالای اختیارات دولت در زمینه اجرا بود. در واقع سرعت زیاد اجرای فرآیند خصوصی‌سازی، اجازه نظارت صحیح و جلوگیری از فساد را نمی‌داد. در بین پرونده‌های موجود، شرکت‌های مربوط به خدمات و صنایع مختلف در آرژانتین واگذار شده بودند. به عنوان مثال، در جریان واگذاری شرکت مخابرات، برای پیروزی در مزایده، رشوه 80 میلیون دلاری داده شد و علاوه بر آن، این شرکت که بیش از 4 میلیارد دلار ارزش داشت، با 1 میلیارد دلار فروخته شد.
خصوصی‌سازی‌های بدون نظارت و زیرساخت مناسب اینگونه فساد‌های اقتصادی کلان را به وجود آورد و شرکت‌های خارجی که توانسته بودند شرکت‌های دولتی را با قیمت کمی از آرژانتینی‌ها بگیرند، در پی فروش آن‌ها برآمدند. شرکت‌های خارجی در جریان خصوصی‌سازی توانستند حدود 80 درصد شرکت‌های دولتی آرژانتین را تصاحب کنند. بالاخره این شرکت‌ها با قیمت‌های هنگفت توسط خارجی‌ها فروخته و سرمایه و دلار از آرژانتین خارج شد.
افزایش مشکلات آرژانتین و بدهی‌های خارجی
برنامه‌های کالوس منم و دولت او در زمینه خصوصی‌سازی تقریباً به اتمام رسیده بود. اما به دلیل نحوه اجرای فرآیند و فساد گسترده در این زمینه، دولت به اهداف خود نرسید. بدهی‌های خارجی که قرار بود از محل درآمدهای خصوصی‌سازی پرداخت شود، برخلاف تصورات با خروج سرمایه از آرژانتین، بیشتر شد. حجم این بدهی‌ها در سال 2001 به اندازه‌ای افزایش داشت، که مسئولین آرژانتینی اعلام کردند توان پرداخت بدهی‌ها را ندارند. در مجموع، می‌توان گفت که این خصوصی‌سازی‌ها، برای مردم سودی نداشت و کیفیت کالا‌ها و خدمات و سطح رفاه آرژانتینی‌ها بدتر از گذشته شد. برای مثال، شرکت هواپیمایی دولتی آرژانتین که با رشوه واگذار شده بود، کیفیت خدمات خود را از دست داد و قیمت‌های هنگفتی را برای خدماتش اعلام کرد. اتفاقی که بعداً مشابه آن در بسیاری از شرکت‌ها رخ داد.
It’s impressive that you are getting ideas from this article
as well as from our dialogue made here.
ethnicities xyandanxvurulmus.91nhoZW5e6cF
tempos xyandanxvurulmus.QlW3l44yQMtE
xbunedirloooo.H6EToCtgh78U
xyandanxvurulmus.FeR5cPm70vxa