مراکش، جای پای بیگانگان

حضور خاص مراکش در جام‌جهانی

اهمیت جام جهانی قطر برای مراکشی‌ها فقط حضور تیم ملی‌شان در این جام نیست. قطر و مراکش روابط خوبی دارند و به قول فوزی لکجا، رئیس فدراسیون فوتبال مراکش، بدون هیچ شکی، قطر مایه افتخار کل جهان عرب است. مراکش در مواقع مختلف، یار قطر بوده است. در سال 2017 که بسیاری از کشورهای منطقه خلیج فارس، قطر را محاصره کردند، مراکش با ارسال اقلام ضروری به این کشور کمک کرد.

علاوه بر تیم ملی مراکش و هواداران آن، مراکش با تیمی از عوامل امنیت سایبری که به دولت قطر کمک خواهند کرد، حضور خواهد داشت. این تیم سایبری وظیفه دارند تا امنیت شرکت‌کنندگان و تماشاگران را تضمین کنند. این اتکای قطر به تخصص امنیتی مراکش تا حدودی به تجربه چندین دهه آن در مدیریت رویدادهای ورزشی مربوط می‌شود.

طرفداران سرسخت ورزش به عنوان "اولترا"‌ها شناخته می‌شوند. در اوایل سال 2005، مراکش شاهد تولد برخی از اولین انجمن‌های سازمان‌یافته از حامیان جوان، وفادار و بیش از حد مشتاق باشگاه‌های فوتبال بود. ‌آن‌ها اولتراها لقب گرفتند. گروه‌های اولترا چنان قدرت فوق‌العاده‌ای به دست آوردند که می‌توانند بر روی رویدادهای درون محافل فوتبال یا خارج از ‌آن‌ها تأثیر بگذارند. از جمله ‌آن‌ها به تحت فشار قرار دادن تیم خود برای برکناری رئیس باشگاه می‌توان اشاره کرد.

قطر همچنین خانه بسیاری از کارگران و بازیکنان فوتبال مراکشی است. یک نمونه آن عبدالسلام اوادو است که در 8 آگوست 2011 اعلام شد که قطر اس سی با او قراردادی دو ساله امضا کرده است. اما او در سال 2013 از شرایط استخدام در قطر انتقاد کرد و گفت: "وقتی در قطر کار می کنید متعلق به کسی هستید. شما آزاد نیستید. شما یک برده هستید." او ادعا کرد قطری‌ها به مدت 6 ماه حقوق او را پرداخت نکرده‌اند و سپس ویزای خروج او را متوقف کرده‌اند!

خصومت قدیمی بین کشور مراکش و الجزایر

برای دهه‌ها، روابط مراکش و الجزایر با خصومت همراه بوده است. در چند سال گذشته، سطح حملات لفظی به حدی افزایش یافته است که نگرانی‌هایی ایجاد کرده است. مثلاً اینکه این اقدامات می‌تواند درگیری را به رویارویی نظامی بین دو قدرت تبدیل کند. مرز زمینی مراکش و الجزایر از سال 1994 بسته شده است. حریم هوایی الجزایر به روی پروازهای مراکش مسدود شد. سپس الجزایر از تمدید قرارداد خط لوله که گاز را از مراکش به اسپانیا منتقل می‌کرد، خودداری نمود.

دسامبر 1979، پس از شکست تحقیرآمیز تیم ملی مراکش در برابر الجزایر، وزیر ورزش و جوانان این کشور، پیشنهاد تعلیق یک ساله مسابقات ملی را داد. هدف از این کار این بود که به فدراسیون ملی فوتبال و مدیران و کمیته‌های باشگاه‌ها فرصت داده شود تا برنامه‌های خود را اصلاح کنند. اما پادشاه مراکش مخالفت کرد. به رسمیت شناختن حاکمیت مراکش بر صحرای غربی توسط ایالات متحده، درگیری بین مراکش و الجزایر را دوباره شعله‌ور کرده است. اختلافات مراکش و الجزایر بر سر صحرای غربی، میراث استعمار فرانسه و اسپانیا در این منطقه است. درست مثل اختلافات هند و پاکستان بر سر کشمیر که میراث شوم استعمار بریتانیا است.

روابط میان مراکش و آمریکا

مراکش و ایالات متحده، از روابط اقتصادی و دیپلماتیک قوی برخوردار هستند. همچنین مراکش با اسرائیل رابطه برقرار کرده است. البته روابط آمریکا و مراکش مربوط به امروز نیست. پادشاهی مراکش تنها یک سال و نیم پس از صدور اعلامیه استقلال ایالات متحده، اولین کشوری بود که آن را به رسمیت شناخت. این در حالی بود که جنگ استقلال آمریکا هنوز در جریان بود و نتیجه آن هنوز قطعی نبود!

شهر شمالی طنجه در مراکش، میزبان قدیمی‌ترین سفارتخانه و ملک دیپلماتیک ایالات متحده در خارج از آمریکاست، که اکنون تبدیل به موزه شده است. در سال 1987، دولت مراکش با استفاده از یک پایگاه هوایی قدیمی در این کشور، به عنوان یک مکان فرود ناقصِ بین اقیانوسی برای شاتل‌های فضایی ناسا در مواقع اضطراری موافقت کرد. از جنبه نظامی، مراکش با دولت ایالات متحده موافقتنامه‌هایی امضا کرده بود که به نیروهای ایالات متحده اجازه دسترسی و استفاده ترانزیتی از پایگاه‌های نیروی هوایی مراکش را می‌داد.

سوء استفاده از زنان در مراکش

تاریخ مراکش مملو است از سوء‌ استفاده از زنان و دختران توسط قدرت‌های استعماری. در روزنامه فرانسوی Le Miroir، مربوط به 13 ژوئن 1915، در مقاله‌ای با عنوان «زنانی که به عنوان سربازان واقعی می‌جنگند» عکس یک زن مراکشی منتشر شد که سوار بر اسب، لباس سربازی پوشیده است. این نمونه‌ای از تبلیغات مورد استفاده فرانسوی‌ها برای جذب زنان مراکشی به عنوان نیروی نظامی در جنگ‌های فرانسه است.

وضعیت امروز زنان مراکش بهتر از گذشته ‌آن‌ها نیست. این جامعه پر از پارادوکس است. مراکش یک کشور مسلمان با کنوانسیون‌های مذهبی-اجتماعی سختگیرانه و 99 درصد مردم مسلمان است. با این حال به دلیل موقعیت جغرافیایی و نزدیکی به اروپا، در موقعیت بسیار آسیب‌پذیری برای زنان قرار دارد. در پشت تصویر کارت پوستالی قصرهای بزرگ، بازارهای شلوغ و مناظر زیبای مراکش، واقعیت تاریکی پنهان است. این کشور به پناهگاه گردشگران جنسی اروپایی تبدیل شده است. دختران جوان و آسیب‌پذیر مراکشی در چرخه معیوب فقر، شرم و طردشدگی که گردشگری جنسی ایجاد کرده، گرفتار شده‌اند.

پس از تأثیر سونامی سال 2004 بر گردشگری جنسی در آسیای جنوب شرقی، بسیاری از کسانی که در این منطقه فعالیت می‌کردند، به مراکش سرازیر شدند. تنها در کازابلانکا حدود 5000 خانه مبله و ویلا توسط گردشگران جنسی اروپایی و خلیجی اجاره شده است. سالانه 26000 کودک مراکشی مورد آزار جنسی قرار می‌گیرند.

یکی از بدترین تجاوزها مربوط به شهروند یکی از همگروهی‌های ‌آن‌ها در جام‌جهانی 2022 است. فیلیپ سرواتی یک روزنامه‌نگار بلژیکی، زمانی که از سال 2002 تا 2005 در مراکش بود، با بیش از 80 زن مراکشی رابطه جنسی داشت. وی به ‌آن‌ها قول داده بود که آنان را به بلژیک ببرد. او پس از عزیمت به بلژیک عکس‌هایی که از رابطه خود با ‌آن‌ها گرفته بود را منتشر کرد. از آنجایی که انتشار تصاویر مستهجن در مراکش جرم است، پلیس مراکش دخترانی که در آن عکس‌ها بودند را شناسایی و دستگیر کرد. حداقل دو تن از این دختران در زندان اقدام به خودکشی کردند. پیگیری خانواده‌های این دختران مراکشی از مجامع بین‌المللی برای محکومیت روزنامه‌نگار بلژیکی، یکی از پر سروصدا‌ترین پرونده‌های قضایی بین دو کشور بود.

اهمیت کشاورزی در کشور مراکش

کشاورزی تقریباً 40 درصد از بازار کار مراکش و 15 درصد تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می‌دهد. البته این صنعت عمدتاً در دست فرانسوی‌ها، اسپانیایی‌ها و هلندی‌ها است. کشاورزی نیز از دیگر موارد استثمار زنان در مراکش توسط خارجی‌ها است. 70 درصد نیروی کار کم دستمزد در مزارع و کارگاه‌های بسته‌بندی را زنان تشکیل می‌دهند. پشت صادرات مواد غذایی و لوازم آرایشی مراکشی به کشورهای اروپایی، فقر شدید و آزار و اذیت جنسی هزاران زن کارگر، نهفته است.

بن مبارک، مروارید سیاه فوتبال مراکش

شاید امروز تیم ملی فوتبال مراکش نتواند شانسی در برابر تیم قدرتمند بلژیک داشته باشد، اما اگر «العربی بن مبارک» الان بازیکن تیم ملی مراکش بود، اوضاع فرق می‌کرد. در دهه 1960، پله ستاره برزیلی توسط یک خبرنگار به عنوان "پادشاه فوتبال" توصیف شد. پله در پاسخ او گفت: "اگر من پادشاه فوتبال هستم، پس العربی بن مبارک خدای آن است." بن مبارک بازیکن مراکشی که به عنوان "مروارید سیاه" شناخته می‌شود، بهترین بازیکن در زمان خود بود، که کمتر از آن شنیده‌ایم. او به اولین آفریقایی-عربی تبدیل شد که در اروپا فوتبال حرفه‌ای بازی می‌کرد. او در تیم‌های مطرحی مانند مارسی فرانسه و اتلتیکو مادرید بازی می‌کرد و گل‌های بسیاری به ثمر رساند. وی در تیم ملی فرانسه هم درخشید. مطبوعات اسپانیایی به او لقب «پای خدا» دادند.

کشور مراکش سرزمین شهرهای رنگارنگ

مراکش سرزمین شهرهای‌ رنگارنگ است. یک شهر کاملا آبی و یک شهر کاملا قرمز در این کشور وجود دارد. مردم مراکش بدلیل تولید کالای رنگ‌های طبیعی در این کشور، علاقه زیادی به رنگ‌آمیزی دیوارهای خانه‌هایشان دارند. آنها با اینکار گردشگران و مهاجران زیادی را به شهرهایشان جذب کرده‌اند.

با این وجود، کارگران زیادی هم از مراکش به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند. این کارگران، بین سال‌های 2018 تا 2022، 5.5 میلیارد دلار برای خانواده‌های خود به مراکش فرستاده‌اند. مراکش پس از مصر، دومین کشور عربی از نظر درآمد ارزی حاصل از کارگران مهاجر در منطقه است. این در حالی است که پادشاه مراکش در سال 2021 با ثروت 7.5 میلیارد دلار در رتبه پنجم ثروتمندترین پادشاهان جهان قرار گرفت. همچنین در سال 2009 مراکش در میان 30 پناهگاه مالیاتی برتر دنیا قرار گرفت. به گفته کارشناسان، شرکت‌های چند ملیتی دنیا به علت مجاورت جغرافیایی مراکش با اروپا از این کشور به عنوان پناهگاهی برای فرار مالیاتی استفاده می‌کنند.