فقیرترین رئيس جمهور جهان
خوزه پهپه موخیکا، یک مبارز چریک است که زمانی رئیس دولت اروگوئه شده بود. او ایدئولوگ سابق انقلابی است که در دهه 1970 توسط پلیس شش بار مورد اصابت گلوله قرار گرفت، شکنجه شد و به مدت 14 سال به زندان رفت. خوزه پس از مدتی کوتاه، وارد سیاست شد و به خوبی اوج گرفت. در نهایت؛ سال 2009 به عنوان رئیس جمهور اروگوئه انتخاب شد.
سابقه انقلابی و اقدامات مسلحانه
در دهه 1960، موخیکا به یک گروه انقلابی به نام توپامارو پیوست که از «اقدامات مسلحانه» برای مبارزه با بیعدالتیهای اجتماعی استفاده میکردند. این گروه با الهام از تاکتیکهای چگوارا در کوبا، از تعدادی بانک سرقت و پول را بین مردم شهر توزیع کردند و نام مستعار «چریکهای رابین هود» را به دست آوردند. او به علت کودتای نظامی در سال 1970 به 14 سال زندان محکوم شد.
آغاز به کار موخیکا در عرصه سیاست
خوزه پهپه موخیکا پس از آزادی در سال 1984، خشونت را کنار گذاشت و یک روند سیاسی و قانونی را آغاز کرد. موخیکا که سخنرانی را به جای تفنگهای خودکار ترجیح میداد، بیشتر عمرش را صرف مبارزه با نابرابری اقتصادی و مصرفگرایی نمود. در واقع او همچنان در حال طی کردن مسیری بود که از ابتدا آغاز نمود. مسیر عدالتخواهی و مبارزه با تبعیض و ظلم در اروگوئه! اما نحوه انجام کار را برای خود عوض کرده و به عرصهای جدید پا گذاشته بود. موخیکا در عرصه سیاسی پیشرفت محسوس و قابل توجهی را تجربه کرد. او توانست به مدت 5 سال سناتور شود و همچنین پس از آن به مقام وزرات کشاورزی در دولت اروگوئه رسید. پیشرفتهای خوزه ادامه پیدا کرد؛ تا جایی که نهایتاً در سال 2009 به عنوان رئیس جمهور کشور اروگوئه برگزیده شد.
سادهزیستی و مبارزه رئیس جمهور با تبعیض
خوزه پهپه موخیکا در دوران ریاست جمهوری خود همواره تلاش کرد با بیعدالتی مبارزه کند. در همین زمینه او اقدامات بسیار جالب و در نوع خود کمنظیری انجام داد. به عنوان مثال، خوزه کاروان تشریفات بزرگ و گرانقیمت ریاست جمهوری را لغو کرد، در عوض هر روز با یک فولکس واگن بیتل 1987 تا محل کارش رانندگی میکرد. همچنین بر خلاف روسای جمهور قبلی کشور، او ترجیح داد به جای کاخ زیبای ریاست جمهوری اروگوئه، در یک خانه کوچک در مزرعه همسرش زندگی کند.
آقای رئیس جمهور، بیش از 90 درصد از حقوق ماهانه 12000 دلاری خود را به خیریه اهدا میکرد. هدف او این بود که با حقوقی برابر با یک شهروند متوسط اروگوئهای زندگی کند. در حالی که این انتخابها بسیاری را بر آن داشته تا موخیکا را «فقیرترین رئیس جمهور جهان» بخوانند، اما موخیکا خود را فقیر نمیداند. او میگوید: «فرد فقیر کسی نیست که بینهایت به پول بیشتر و بیشتر و بیشتر نیاز داشته باشد. من در فقر زندگی نمیکنم، من در سادگی زندگی میکنم؛ چون چیزهای کمی برای زندگی نیاز دارم.»
مبارزه با بیعدالتی و مصرفگرایی
در اواخر ماه مه، موخیکا پیشنهاد داد تا 100 کودک یتیم که از جنگ داخلی سوریه آسیب دیده بودند، در خانه تابستانی ریاست جمهوری اروگوئه، زندگی کنند. موخیکا به پنج زندانی گوانتانامو که از اتهامات نادرست تبرئه شده بودند، پیشنهاد پناهندگی داد، که در صورت پذیرش این پیشنهاد، اروگوئه را به اولین کشوری در آمریکای جنوبی تبدیل میکرد که این کار را انجام میدهد. موخیکا در طول مصاحبه گفت: «کراوات یک پارچه بیفایده است که گردن شما را محدود میکند. من دشمن مصرفگرایی هستم. با وجود مصرف بیش از حد، ما چیزهای اساسی را فراموش و نیروی انسانی را صرف کارهای بیهوده میکنیم که ربطی به خوشبختی انسان ندارد. »
موخیکا در اواخر دوره ریاست جمهوری خود در دانشگاه ایبرو-آمریکایی مکزیکوسیتی، جایی که مدرک دکترای افتخاری به او اعطا شد، گفت: «چشم اندازی که واشنگتن برای مردم آمریکای لاتین در نظر دارد، چشم اندازی مبتنی بر خیر و صلاح مردم بومی ما که شکسته، فراموش شده، تحت سلطه و پایمال شدهاند، نیست. »
بدون دیدگاه